Inne filmiki

[Gaido]

Dawno niczego nie wrzucałem ze względu na to, że chata w której przebywam jest obecnie w stanie... No niedługo zmieniam lokum xD Jednak, żeby zapełnić dziurę w tym smutnym, cichym okresie zamieszczam dwa odcinki filmików, które mogliście nie widzieć, ponieważ były po prostu na kanale innego serwisu.

WALKTHROUGH: Final Fantasy V - Episode 01
WALKTHROUGH: Final Fantasy V - Episode 02

Projekt upadł ze względu na bardzo małą oglądalność (właściwie większość widzów to sami redaktorzy ). Jednak pomimo kilku błędów ("Walktrought" w nazwie pierwszego filmiku xD) i innych niedoskonałości myślę, że ogląda się je bardzo przyjemnie. Więc polecam

Ponadto w tym temacie, jeżeli ktoś będzie czuł ogromne parcie na porozmawianie o innych, starszych moich produkcjach, to tu ma tę okazję

[Akane]

Przyznam, że jestem pod wrażeniem postępu jaki uczyniłeś od czasu stworzenia tych dwóch odcinków Z uporem akcentowałeś tu wszelkie "Ą" i "Ę", co mnie osobiście razi potwornie - w nowych produkcjach dykcję masz o niebo lepszą. Merytorycznie odcinki dobre, ale zdecydowanie bardziej wolę opowieść o Marianie, niż "Finalowy" walkthrough

[DoubleFace]

http://www.youtube.com/watch?v=5CVvA8AYbAs

Gaido inspiruje twórców gier komputerowych! Ale ten fragment serialu? Jeny, takiego czegoś bym nawet w Trudnych Sprawach się nie spodziewał.

[Kajanka]

http://www.youtube.com/watch?v=5CVvA8AYbAs

Gaido inspiruje twórców gier komputerowych! Ale ten fragment serialu? Jeny, takiego czegoś bym nawet w Trudnych Sprawach się nie spodziewał.

Gaido jak zawsze zrobił to po mistrzowsku

Jedno mnie dziwi - czy naprawdę ktoś wierzy, że istnieją takie dzieci? Dzieci, które nie wiedzą, co to lekarz i czym się zajmuje, tylko myślą że ten lekarz był magiem w grze WTF WTF WTF $#*&#*&*#*????????

Swoją drogą - nigdy nie grałam w gry (no, jest kilka wyjątków, ale ogólnie to nigdy nie siedziałam w grach i mnie do nich nie kręci), ale mam spaprany mózg przez książki, bo siedzę w książkach fantasy od zawsze i mam przez to spaczone spojrzenie na świat, więc może moim przypadkiem niech się zajmą. Książki to ZUO. No chociażby taki "Most do Terabithii" jest o wiele bardziej oryginalny (dziewczę za dużo się naczytało i skończyło jak skończyło) niż ten serial o babci i kresce. A te całe narzekanie na gry to przesada...

[MistrzSeller]

Ten fragment Na dobre i na złe to czysta propaganda. Tak jak kiedyś ZSRR pokazywano jako najwspanialsze państwo, tak teraz pokazują, że gry komputerowe to zło. W ogóle zawsze, gdy w serialach pojawia się internet używany w celach rozrywkowych, to zawsze kończy się to źle. A to osoba, która poznał bohater w internecie jest oszustem, zamówiona na aukcji program jest kradziony itp. Praktycznie 99 % tego wątków się tak kończy.
Kiedyś w na dobre i na złe skrytykowano bycie geekiem pokazując dzieciaka który wyskoczył z balkonu, bo chciał pofrunąć. A wcześniej był wielkim fanem jakiegoś serialu. No tak lepiej, żeby siedział gapiąc się bezsensownie na "Taniec z gwiazdami", czy kiepskie polskie seriale niż miał hobby.
A co do owego fragmentu to totalna porażka. Nawet uzależniony od MMO człowiek tak sie nie zachowuje.

Nie mówiąc o tym, że gry mogą mieć pozytywny wpływ na człowieka. Można oderwać się od rzeczywistości i czasem jest to bardzo potrzebne. Na pewno jest to lepsze rozwiązanie niż bezsensowne rozmyślanie (mówię o sytuacjach, gdzie pomoże tylko czas) i "rozdrapywanie ran". Nie mówiąc, że będąc fanem, na różnych konwentach można poznać osoby z całej polski. Nie mówiąc już o lepszej znajomości angielskiego itp. plusach, o których się nie mówi.

Ja mając 8 lat grałem w Wolfenstein 3D (zabijanie hitlerowców) i jakoś jestem normalny. Chociaż wielu ma mnie za dziwaka, bo nie pale i nie pije.

[Kajanka]

Nie mówiąc o tym, że gry mogą mieć pozytywny wpływ na człowieka. Można oderwać się od rzeczywistości i czasem jest to bardzo potrzebne.

Ja dzięki grze "Chrono Trigger" (mimo że nie przeszłam do końca bo słaba jestem w graniu) zaczęłam tworzyć własne opowiadania i w ogóle rozwinęła mi się wyobraźnia i styl pisania.

Niektóre gry są też po prostu niezwykle piękne, chociażby taka "Najdłuższa podróż", która na pewno ma pozytywny wpływ na ludzi i pobudza ich do kreatywnego myślenia. Ale o "dobrych" grach nikt nie mówi.

Ja mając 8 lat grałem w Wolfenstein 3D (zabijanie hitlerowców) i jakoś jestem normalny. Chociaż wielu ma mnie za dziwaka, bo nie pale i nie pije.

Też w to grałam. Może piję, ale nie palę i chodzę do kościoła co niedzielę I nie zdarzyło mi się jeszcze chodzić po mieście z bronią w ręku. Nie przypominam też sobie, żebym kiedyś zadźgała jakąś babcię.

Tu w tym serialu pokazano niemożliwy przykład, całkowicie oderwany od rzeczywistości. No dobra, pewnie istnieją takie dzieci, ale dawno zamknięte w psychiatryku.

[Gaido]

Po pojawieniu się tego filmiku w pracy miałem dyskusję na ten temat. Kumpel z pracy (żonaty z nastoletnim dzieckiem) mówił, że sie ze mną nie może zgodzić. Zgadza się, że to co było w NDiNZ (co za skrót xD) jest w najlepszym przypadku śmieszne, ale w rzeczywistym świecie rodzic nie jest wstanie upilnować dziecka i i tak będie grało w co będzie chciało. A gry są pełne przemocy, seksu, krwii, bestialstwa itd, itp...

Na co odpowiadam - Dobrze, ale to nie gry wychowują, tylko rodzice. To oczywiste, że zyjemy w Świecie w jakim żyjemy i nie mamy pełnej kontroli nad dzieciakiem, to i tak rola rodzica polega na tym, by uświadomić swojej pociesze różnicę pomiędzy fikcją a rzeczywistością, jakoś ułożyć moralny kręgosłup by potrafiło rozróżnić dobro od zła. Gry mają służyć rozrywce, a nie wychowaniu. Podobnie jak filmy, książki, lody truskawkowe i odżywki dla sportowców. Oczywiście było znów, "Ale nie ma czasu, przez ten czas dziecko robi co chce blablablabla". No ale dla mnie to już nie jest problem gier, czy filmów, a raczej słabnących więzi rodzinnych (o tym była między innymi Sala Samobójców) i tu jest kóń pogrzebany.

[Akane]

Najbardziej mnie powala fakt, że lekarz gadający z tym dzieciakiem zabrał go do babci, zamiast od razu przekazać psychiatrze (albo chociaż psychologowi dziecięcemu). Wyraźnie widać, że nie jest z nim dobrze i dziecię kwalifikuje się do leczenia.

Zastanawiam się kto wpadł w ogóle na pomysł napisania takiego scenariusza - "Dobre i na złe" to ponoć serial obyczajowy a nie science-fiction? Naprawdę nie sądzę, by jakiekolwiek dziecko w tym wieku miało tak poważne zaburzenia związane z odróżnianiem fikcji od rzeczywistości (a jeśli nawet, to byłby to efekt choroby psychicznej, a nie grania na NDS-ie... tak imo, oczywiście...).

[MistrzSeller]

Dużo gorsze jest to, że scenarzysta dostał pieniądze za napisanie takiego "wspaniałego" scenariusza odcinka.

[Gaido]

http://www.youtube.com/watch?v=w74Ss1EjJsc

Wpadki i takie tam z zapowiedzi konkursu. Zmontowane z jednej strony dla jaj, z drugiej by pokazać, że nie jest tak, że komuś coś wychodzi za pierwszym shotem super idealnie mega cool i nic tylko zgrać na kompa i zuplaudować na jutjuba.